برند های تزریق ژل

• پوسیدگی دندان. از لیزر برای رفع پوسیدگی دندان و آماده‌سازی اطراف مینای دندان برای قرار دادن مواد پرکردگی استفاده می‌شود. همچنین لیزرها برای درمان یا سفت کردن مواد پرکردگی به کار گرفته می‌شوند. در پوسیدگی‌های عمیق، باید از لیزر همراه با سوراخ کردن دندان با روش سنتی استفاده ‌شود و به همین دلیل است که اکثر دندانپزشکان از لیزر برای رفع پوسیدگی دندان استفاده نمی‌کنند (دندانپزشکان همچنان در بسیاری از موارد نیاز به استفاده از دریل دارند و نمی‌توانند فقط به لیزر اعتماد کنند.)
• تراز کردن خط لثه. لیزرها برای تغییر شکل لثه به شکل خوشایند از نظر زیباشناختی به کار می‌روند، که این مورد به یکی از کاربردهای نسبتاً متداول لیزر تبدیل شده است.
• کنترل بیماری‌های لثه. مشکلات ناشی از باکتری‌ها با انرژی لیزر کنترل می‌شود.
• روند درمانی بافت نرم. گاهی اوقات از لیزرها برای بافت برداری، برداشت زخم، یا فرنکتومی (رها کردن فشار روی یک قسمت از بافت، که مانع از حرکت بیشتر در بخشی از بدن می‌شود – عمدتاً لب بالا) استفاده می‌شود.
• سفید کردن دندان. از لیزرها برای سفید کردن دندان استفاده می‌شود، اما به دلیل افزایش نگرانی‌ها برای از بین رفتن دندان در طول این روند، در اکثر موارد سفید کردن دندان، با روند شیمیایی انجام می‌شود که با استفاده از هیدروژن پروکساید می‌باشد. در برخی موارد، (زوم، برایت اسمایل و غیره)، روند سفید کردن با نور فعال شده اعمال می‌شود (سفید کردن با تابش نور روی دندان انجام می‌شود). با این حال، این تابش عمدتاً لیزر نیست.

تمام لیزرهای جراحی طبق یک اصل اساسی یکسان کار می‌کنند. بخش درونی دستگاه لیزر حاوی گاز، کریستال یا یک نیم‌رسانای جامد است که گروهی از امواج نوری خاص را ایجاد می‌کند. این امواج نوری نسبت به نور عادی متفاوت هستند و همه آن‌ها تک رنگ (معمولاً فروسرخ) و منسجم هستند، به این معنی است که هر موج از نظر اندازه و شکل یکسان است.

کاربرد این موج تک فام و منسجم انرژی نوری، در مقابل انواع مختلف بافت زنده، تولید واکنش گرمایی است.  با توجه به ویژگی‌های لیزر، دمای بافت هدف، تا درجه متفاوتی بالا می‌رود و اثرات مختلفی به جا می‌گذارد.

در دمای پایین واکنش گرمایی، اکثر باکتری‌های دهان را می‌توان با آسیب بسیار جزئی یا بدون آسیب به بافت‌های زنده اطراف آن در دهان، غیرفعال کرد. دماهای بالاتر برای برش و برداشتن بافت نرم ملتهب یا آسیب دیده به کار می‌رود. لیزر جهت برش بافت‌های سخت‌تری مانند ساختار دندان و استخوان طراحی شده است، که بالاترین سطح واکنش گرمایی را ایجاد می‌کند و همراه با آب به کار گرفته می‌شود.

این لیزر بافت سخت در دندانپزشکی، سطحی از واکنش گرمایی را ایجاد می‌کند که در واقع اجزاء حاوی آب، دندان و استخوان را تبخیر می‌کند. اضافه کردن جریان آب خارجی به عملکرد خود لیزر، در تولید این واکنش کمک می‌کند و همچنین به عنوان یک عنصر خنک کننده عمل کرده تا واکنش گرمایی دقیقاً در جایی که دندانپزشک نیاز دارد، متوقف شود.